جام تحقیرآمیز حذفی!
به گزارش خبرورزشی، جامی که نه تنها برای تیم‌های بی‌نام و نشان یک بلندپروازی است که برای تیم‌های لیگ برتری که ادعایی در لیگ هم دارند، یک سوپاپ اطمینان خواهد بود. با این همه متأسف شدیم که خبرهایی پیرامون انصراف سیاه‌جامگان از جام‌حذفی می‌شنویم و متأسف‌تر بابت شنیدن این خبر که حریف تراکتورسازی در جام‌حذفی نه جای خواب دارد و نه پول غذا!
مدیر تیم فولاد یاسوج گفته که هزینه ایاب و ذهاب تیمش را با ۵، ۶ میلیون جور کرده. این تیم مسافتی در حدود ۲۰ ساعت را باید از یاسوج تا تبریز طی کند اما این مسافت بسیار زیاد اوج فاجعه و نقطه تراژیک داستان ما نیست. فاجعه آنجاست که با لحنی ملتمسانه از باشگاه تراکتورسازی می‌خواهند به آن‌ها جای خواب بدهند و هزینه خورد و خوراک‌شان را یک‌جورهایی تأمین کنند!
آخر این اسمش جام است؟ این نامش فوتبال است؟ به این می‌گویند رقابت؟
شاید بگویید در فوتبال اروپا هم بارها شده که تیم‌های بی‌نام و نشان از لیگ‌هایی پایین، شگفتی‌ساز شده‌اند.
پاسخ‌تان را خیلی ساده می‌دهیم! چون آن‌قدر عقل و اطلاعات داریم که بدانیم در اروپا چه خبر است؛ در فوتبال قاره سبز تردید نداریم هیچ تیمی قرار نیست در خیابان بخوابد و هیچ تیمی با شکم گرسنه سر بر بالین نمی‌گذارد.
واقعاً با این وضعیت بحرانی که زیبنده فوتبال ایران و کشور ثروتمند ما نیست، چه اصراری است تا جام‌حذفی را برگزار کنیم؟ وقتی یکی از همین تیم‌های لیگ برتری با چند بازی کوتاه به دیدار فینال می‌رسد و سال بعد هم جام می‌گیرد، چرا باید نام این فعل و انفعال را بگذاریم تورنمنت حذفی فوتبال کشور؟ بازیکنان تیمی مانند فولاد یاسوج به عشق اینکه در جام‌حذفی باشند یا بازیکنان تراکتورسازی را از نزدیک ببینند، این همه راه می‌کوبند و تا تبریز می‌روند اما سؤال این است؛ وقتی تیمی حتی پول جای خوابش را ندارد و به بازیکنانش غذا هم نمی‌تواند بدهد، انصاف است که در جام‌حذفی شرکت کند؟
آخر به چنین جدالی چه لقبی می‌شود داد؟ این اسمش واقعاً جام است؟ به این می‌گویند مسابقه؟