کابوس رائول، ژابی آلونسو و بوسکتس به سراغ مسی آمد
روزنامه خبرورزشی / غزال زیاری؛ اين روزها زنگهاي خطر در بارسلونا به صدا درآمده و نگرانيهاي زيادي در مصدوميت جديد ليونل مسي به وجود آمده است. به نظر ميرسد مسي از ناحيه استخوان شرمگاهي احساس ناراحتي ميكند و همين ماجرا باعث شد تا او بعد از بازي تيم ملي كشورش مقابل اروگوئه، اردوي آلبي سلسته را ترك كرده و به اسپانيا بازگردد و حالا آزمايشهاي بيشتري روي او به عمل آمده است اما تمام شواهد و قرائن حكايت از آن دارد كه مشكل مسي، در ناحيه استخوان شرمگاهي است. اين استخوان كوچك اما حساس، در سالهاي اخير تبديل به كابوس فوتباليستهاي زيادي شده است.
صحبتهاي مسي بعد از ديدار آرژانتين مقابل اروگوئه هم حكايت از اين ماجرا داشت. او در اين رابطه گفت: «كمي استخوان شرمگاهيام درد ميكند. با گذر دقايق، درد من بيشتر ميشد. مشكل استخوان شرمگاهي، مشكل سختي است. چون كنترل كردن اين استخوان و اين ناحيه ساده نيست و منجر به درد شديد ميشود.» اين صحبتها حكايت از آن داشت كه درد مسي در اين ناحيه هفته به هفته بيشتر ميشود. در بازي بارسا مقابل اتلتيك بيلبائو نيز در چندين صحنه مشخص بود كه مسي از شدت درد، دستش را روي آن ناحيه بدنش ميگيرد و در صورتش آثار نگراني به وضوح مشهود بود.
در سالهاي اخير، مشكلات فوتباليستها از ناحيه استخوان شرمگاهي به طرز عجيبي افزايش يافته. تعداد زيادي از بازيكنان اتلتيك بيلبائو در سالهاي اخير با اين مشكل مواجه شده و حتي زير تيغ جراحي رفتهاند: آندر اررا، د ماركوس، آدوريس، آموربيهتا، اتسيهتا، اتسبريا، گورپگي، يسته و… تمام اين بازيكنان مجبور شدند براي رهايي از اين درد، خودشان را به دست جراحان بسپارند و همه آنها زير نظر خانم دكتر اولريك موسچك كه به عنوان «پزشك معجزهكننده» به شهرت رسيده جراحي كردند.
البته اين تنها بازيكنان بيلبائو نيستندكه در سالهاي اخير با چنين مصدوميتي مواجه شدهاند. ژابي آلونسو هم به خاطر همين مشكل شانس حضور در جام كنفدراسيونها را از دست داد و زير تيغ جراحي رفت تا از شر اين مشكل رها شود. او كه در آن زمان در رئالمادريد توپ ميزد در اين باره گفت: «مصدوميتهايي وجود دارد كه ميداني كه به چه زمان استراحت نياز داري اما مشكل استخوان شرمگاهي گول زننده است.» ماريو سوارس در سال ۲۰۱۱ و ايگناسيو كاماچو در سال ۲۰۱۵ با اين مشكل روبهرو شدند و با جراحي از شر آن رها شدند.
البته جراحي تنها راه براي پايان دادن به اين مشكل نيست و فوتباليستهاي ديگري هم هستند كه با راهكاري محافظهكارانهتر، راه درماني را پيش گرفتند. از جمله اين افراد ميتوان به رائول گونسالس اشاره كرد كه بعد از گذشت مدتها در واكنش به انتقاداتي كه از عملكردش مطرح ميشد، اعلام كرد كه در سال ۱۹۹۸ چندين ماه با درد فراواني بازي ميكرده: «من مدتها مصدوم بودم و نميتوانستم آنطور كه دلم ميخواست تمرين كنم. دلم ميخواست هر هفته بازي كنم ولي نميتوانستم عملكرد خوبي داشته باشم.»
علاوه بر او سرخيو بوسكتس هم با درد فراواني در آخرين بازي تيم ملي اسپانيا در جام جهاني ۲۰۱۴ به ميدان رفت اما چند ماه بعد از آن توانست به اين درد پايان دهد. سرخيو راموس هم در سال ۲۰۰۸ مشكل مشابهي داشت و با گذر زمان درد او نيز به دست فراموشي سپرده شد.